Na današnji dan prestalo je kucat herojsko srce herojski je poginuo u borbi sa din dušmaninom rahmetli Izet Nanić.
Noć prije pogibije, u svom ratnom dnevniku, zapisao je:
"Sve je u igri. Nadam se da će uspjeti i ja sa njima, a onda i narod. Pobjeda je blizu, ako Bog da, bit će naša BiH. Osjećam da mogu uraditi zamišljeno. Da mi je snage i sreće. Sve sam uložio. Nestalo je struje. Sretno !“
Legendarni komandant 505. bužimske viteške brigade 5. Korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine Izet Nanić poginuo je 5. avgusta 1995. godine.
Izet Nanić je bio zasigurno jedan od najhrabrijih i najboljih boraca i vojskovođa tokom agresije na našu zemlju.
Izet Nanić je rođen 4. oktobra 1965. godine u Bužimu, gdje je i odrastao. Imao je šestericu braće: Hazreta, Nevzeta, blizance Osmana i Arifa, Nijaza i Mujagu.
Srednju vojnu školu završio je u Zagrebu 1984., Vojnu akademiju u Zagrebu 1987. godine. Do 1992. godine bio je aktivno vojno lice u JNA, a zatim se vraća u rodni Bužim kako bi učestvovao u odbrani BiH od agresora.
Učestvovao je u formiranju Štaba Teritorijalne odbrane, a 1. augusta 1992. godine postavljen je na dužnost njegovog zapovjednika. Komandant je od formiranja 105. Bužimske udarne krajiške brigade (kasnije 505. Viteška mtbr), u okviru kojih formira specijalne jedinice ČSN-BSN “Hamza” i DIV “Gazije”.
Posthumno mu je dodijeljeno priznanje “Orden heroja oslobodilačkog rata” 1998. godine i unaprijeđen je u čin brigadnog generala.
